با آغاز دهه ی هشتاد و تسریع روند خشک شدن دریاچه ی ارومیه، متخصصان حوزه ی محیط زیست این واقعه را یک مسئله ی زیست محیطی بسیار حیاتی عنوان کردند و همین امر سبب واکنشهای مختلف شهروندان استانهای مجاور دریاچهی ارومیه گشت. با توجه به این که واکنشهای مذکور، گروههای مختلفی از مردم را در بر میگرفت و تا امروز نیز تداوم داشته است، از آن تحت عنوان «کنش جمعی خشک شدن دریاچه ی ارومیه» یاد شده است. در این مقاله، با اتکاء به چارچوب مفهومی مناسب و با روش اسنادی تلاش شده این کنش جمعی زیست محیطی مورد مطالعه قرار گیرد. آن چه که بررسی این جنبش را حائز اهمیت کرده و به پیچیدگیهای تحلیلی آن افزوده است، نقش گروههای اجتماعی مختلف موجود در آذربایجان جهت پیش بردن آن میباشد. این امر طوری است که فعالان محیط زیست، هویتطلبان و ملیگرایان قومی و بخشی از مردم عادی جامعه همچون بازاریان و طرفداران تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز و ... همگی با استفاده از ابزارها و فضاهای عمومی در دسترس، سعی در رساندن صدای خود و بیان مطالبات خود دارند. نتایج پژوهش نشان می دهد که کنش جمعی خشک شدن دریاچه ارومیه ابتدا با کنش فعالان زیست محیطی مطرح شده و بعد ها توسط گروه های سیاسی قومی- زبانی تصرف شده و تداوم یافته است. به بیان دیگر کنش جمعی قومی تحت لوای بحران زیست محیطی زیست کرده و به حیات خود ادامه می دهد و همین امر به کنش وجهه سیاسی بخشیده و مانع فعالیت سمن ها و نهادهای ذیربط برای مدیریت بحران زیست محیطی دریاچه ارومیه شده است.

حسابداری مدیریت زیست محیطی دیدگاهی ترکیبی ارایه می کند که زمینه ای برای استفاده از داده های حسابداری مالی، حسابداری بهای تمام شده و صورت گردش مقداری مواد جهت افزایش کارایی مواد، کاهش اثرات محیطی و ریسک و همچنین کاهش هزینه حفاظت از محیط زیست، فراهم می نماید. حسابداری مدیریت زیست محیطی توسط شرکت های عمومی و خصوصی در حال اجرا می باشد اما تابه حال توسط کشورها و ملت ها اجرا نشده است. حسابداری مدیریت زیست محیطی دارای مولفه های مالی به همراه مولفه های فیزیکی می باشد. تمرکز اصلی حسابداری مدیریت زیست محیطی و روش حسابداری مدیریت زیست محیطی، ارزیابی مخارج زیست محیطی ناشی از تصفیه آلودگی ها، دفع یا انهدام، حفاظت از محیط زیست و مدیریت زیست محیطی می باشد. همچنین، جدیدترین موردی که به این هزینه ها اضافه شده است، ارزش خرید مواد خروجی های غیرتولیدی و هزینه های پردازش آن ها می باشد. جمع این مخارج، تصویری ترسناک از کل هزینه های ناکارایی شرکت را نشان می دهد که شرکت ها را وادار به بهبود سیستم اطلاعاتی شان می نماید. در این مطالعه، ما با تمرکز بر تکنیک های کمی سازی مخارج و یا هزینه های زیست محیطی به عنوان مبنایی برای کنترل بهتر و هدفی برای الگوسازی به تعریف مفاهیم و اصولی برای حسابداری مدیریت زیست محیطی می پردازیم. این روش، هزینه های برون سازمانی را مدنظر قرار نداده، اما تمرکزش بر ارزیابی جامع و کامل مخارج سالانه مستقیم تصفیه آلاینده-ها، حفاظت محیط زیست و مدیریت زیست محیطی به همراه مواد ضایع شده و انرژی ورودی (ناکارایی در تولید) می باشد.

جوامع روستایی ارتباط تنگاتنگی با محیط پیرامون خود دارند که بسیاری از ویژگی های آن ها منجر به توسعه کارآفرینی و تقویت اقتصاد روستایی می گردد و بعضی دیگر، توسعه کارآفرینی را با محدودیت مواجه ساخته، پیشرفت اقتصادی را به تأخیر می-اندازند. با توجه به اثرات محدودیت های کالبدی و زیست محیطی بر توسعه کارآفرینی در روستاهای پیرامونی مرز و تالاب بین المللی هامون، هدف پژوهش حاضر، تحلیل اثرات این محدودیت ها در روستاهای بخش قرقری شهرستان هیرمند می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است که در آن از روش اسنادی برای بررسی سوابق و تبیین مسئله و از روش پیمایشی (با ابزار مصاحبه و تکمیل پرسشنامه) برای جمع آوری داده های مورد نیاز در سطح روستا استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل سرپرستان خانوارهای ساکن در محدوده موردمطالعه می باشد که با توجه به تعداد خانوارهای ساکن در محدوده موردمطالعه و استفاده از فرمول کوکران، تعداد 348 نمونه برای تکمیل پرسشنامه های تحقیق محاسبه گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی، مدل ARAS و نرم افزارهای SPSS، Choice Expert و ArcGIS انجام گردیده است. نتایج مدل ARAS در بررسی شدت محدودیت های کارآفرینی در روستاهای موردمطالعه نشان می دهد که محدودیت های کالبدی در 6/58 درصد از روستاها و محدودیت های زیست محیطی نیز در 9/68 درصد از روستاها در سطح شدید یا بسیار شدید می باشد. همچنین بر اساس نتایج آزمون فریدمن، محدودیت های ناشی از وجود دیوار مرزی با میانگین 487/0 و محدودیت دسترسی به منابع آب با میانگین 393/0 به ترتیب بالاترین محدودیت های کالبدی و زیست محیطی را در بین محدودیت های متنوع در هر بعد به خود اختصاص می دهند.

این پژوهش درصدد است تاثیر دو جنبه مهم از مدیریت هزینه استراتژیک (مدیریت هزینه اجرایی و مدیریت هزینه ساختاری) بر عملکرد مالی شرکتها را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد. برای این منظور، تاکید ویژه ای بر هزینه های زیست محیطی شده است. جنبه اجرایی مرتبط با هزینه های زیست محیطی شامل مدیریت، کنترل و بهینه سازی هزینه ها در سطح استراتژیهای زیست محیطی مدنظر و جنبه ساختاری بیانگر نحوه تاثیرگذاری هزینه های زیست محیطی بر ساختار هزینه شرکت بر حسب طراحی محصول، مواد اولیه مورد استفاده و فرایند طراحی عملیاتی است. داده های مورد نیاز از 126 شرکت تولیدی اصفهان جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل فرضیات از ماتریس همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. طبق نتایج پژوهش ردیابی هزینه های زیست محیطی و اجرای ابتکارات زیست محیطی بر عملکرد مالی اثرات قابل توجهی دارند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد مدیریت هزینه اجرایی (ردیابی هزینه-های زیست محیطی) و مدیریت هزینه ساختاری (اجرای ابتکارات زیست محیطی) ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر داشته و بطور مشترک بر عملکرد مالی تاثیرگذارند. درنهایت، ردیابی هزینه های زیست محیطی از طریق بهبود کارآیی ساختار هزینه فعلی و ارائه ابتکارات جدید در زمینه ساختار هزینه بر عملکرد مالی تاثیرگذارند.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در مقاله حاضر ترکیب بهینه تکنولوژی های تولید برق در کشور با در نظر گرفتن توسعه فناوری های مختلف نیروگاهی، تغییر قیمت سوخت های فسیلی و ملاحظات زیست محیطی تعیین می شود. بدین منظور با بهره گیری از مدل MESSAGE، سیستم عرضه انرژی الکتریکی کشور برای افق زمانی 30 ساله از سال 2015 تا 2045 مدل سازی می شود. در این مدل کل هزینه های سیستم عرضه انرژی الکتریکی به منظور تامین تقاضای نهایی برق حداقل می شود. مدل طراحی شده می تواند به منزله ابزاری مناسب برای تسهیل فرایند برنامه ریزی میان مدت و درازمدت و تحلیل آثار توسعه فناوری های تجدیدپذیر و تولید پراکنده بر مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در بخش نیروگاهی کشور استفاده شود. نتایج اصلی مدل شامل روند بهینه کل ظرفیت مورد نیاز برای نصب و تولید ناویژه هر یک از نیروگاه هاست. بر مبنای نتایج این مطالعه، سهم انرژی های تجدیدپذیر در تامین تقاضای برق در بلندمدت بین 10 تا 35 درصد خواهد بود. سهم فناوری های تولید پراکنده شامل موتورهای گازسوز، توربین های بادی و سلول های فوتوولتائیک نیز در کل تولید از حدود 4 درصد در ابتدای دوره به حدود 10 درصد در بلندمدت خواهد رسید. همچنین، در بهترین شرایط میزان مصرف انواع حامل های انرژی فسیلی در مقایسه با سناریوی ادامه روند کنونی در درازمدت تا 42 درصد کاهش می یابد. در این شرایط، به طور متوسط امکان کاهش انتشار دی اکسید کربن به میزان 25 میلیون تن در سال نیز وجود دارد. توسعه فناوری های انرژی های تجدیدپذیر در کنار توسعه نیروگاه های پیشرفته فسیلی تا سال 2045، متوسط میزان انتشار گازهای گلخانه ای به ازای واحد تولید برق را 30 تا 70 درصد در مقایسه با سال پایه کاهش خواهد داد.